Would you kindly…? - Retro Recenzja #58 

Swego czasu bardzo interesowałem się literackimi antyutopiami. Propozycje Orwella, Huxley’a czy Goldinga pochłaniałem jedna po drugiej. Nie dziwi więc fakt, że zaciekawiła mnie wtedy gra, której fabuła rozgrywa się właśnie w takim antyutopijnym świecie. Byłem wtedy świadkiem jednego z najlepszych plot twistów (nagłych zwrotów akcji), jakich doświadczyłem w grach komputerowych. Powspominajmy dzisiaj BioShocka.

Za Bioshocka odpowiada studio 2K Games (przemianowane na Irrational Games), które 21 sierpnia 2007 roku wypuściło na świat grę wyjątkową - najpierw na PC i Xboxa360, a po roku również port na PlayStation 3. Z pozoru jest to dość typowa strzelanka pierwszoosobowa z elementami horroru, ale nie to stanowi o sile Bioshocka. Kluczem są tu 3 wyrazy: klimat, fabuła i świat.

Akcja gry rozgrywa się w alternatywnej historii, w latach 60. XX wieku. Głównym bohaterem jest Jack, który rozbija się na morzu w czasie katastrofy lotniczej. Trafia do podwodnego i tajemniczego miasta Rapture, które stanowi przykład typowej antyutopii. Dość szybko poznajemy jego historię. Zostało zbudowane chwilę po II Wojnie Światowej i za sprawą energii geotermalnej ta samowystarczalna metropolia została odcięta od reszty świata. Jej twórca, Andrew Ryan, miał dość władz politycznych, ekonomicznych i religijnych, więc stworzył miasto, które zaludnił osobami reprezentującymi najlepsze cechy ludzkości. Dość szybko światli ludzie odkryli na dnie morza ślimaki, z których możliwe było pobieranie bardzo cennych surowców. O tym, że Rapture miało być Rajem na Ziemi niech świadczy fakt, że te składniki nazwano Adam i Ewa. Pozwoliły ona znacząco przyspieszyć rozwój inżynierii genetycznej i stworzenie tzw. plazmaidów. Były one lekiem na wszelkie dolegliwości, a jednocześnie rozwijały takie umiejętności jak telekineza.

Korzystanie z plazmaidów jest dużo zabawniejsze niż korzystanie z broni konwencjonalnej.

Jak łatwo przypuszczać, utopijna wizja twórcy Rapture szybko zmieniła miasto w podwodną antyutopię. Kontrolujący poczynania rozbitka gracz trafia do brudnego i groteskowego miejsca, w którym mierzyć się musi z Genofagami. Są to ludzie cierpiący z powodu chorób psychicznych wywołanych przedawkowaniem Adama. Naszym celem jest eksploracja nowego (“wspaniałego”) świata i kontakt z nielicznymi zdrowymi ludźmi w metropolii.

Klimat BioShocka jest zdecydowanie plusem gry. Tak samo, jak fabuła, która miejscami trochę się “wlecze”, ale jest bardzo satysfakcjonująca. To tutaj byłem świadkiem kapitalnego wręcz zwrotu akcji, którego absolutnie się nie spodziewałem (i którego oczywiście tutaj nie zdradzę). Gra przywiązuje dużą wagę do wyborów moralnych. Najważniejszym przykładem są Siostrzyczki, czyli małe dziewczynki, które wędrują po całym mieście i pobierają surowce ze zwłok. Często są one w towarzystwie pancernych ochroniarzy określanych jako Big Daddy. Interakcje z Siostrzyczkami są kluczowe dla rozwoju fabuły, ale to, co z nimi zrobimy, zależy tylko od nas. Są one JEDYNYM źródłem surowca Adam (Ewa swoją drogą działa w Bioshocku na podobnej zasadzie jak mana). Dylemat polega na tym, że zabijając Siostrzyczki, otrzymamy 160 Adama. Jednak kiedy je uratujemy, to uzyskamy tylko 80 jednostek tego surowca. Oczywiście nasz wybór ma kluczowy wpływ na zakończenie gry, ale nie tylko. Adama wykorzystujemy do ulepszeń genetycznych. Oznacza to, że im więcej go zbierzemy, tym łatwiej nam będzie grać. Czy jednak dla ułatwienia rozgrywki zdecydujemy się zabić Siostrzyczki?

Rzecz jasna w Bioshocku dużo się strzela i twórcy udostępnili graczom spory arsenał. Jednak istotna jest też broń niekonwencjonalna, czyli plazmaidy. Jest ich w sumie 12, a pozwalają one na podpalanie wrogów, używanie hipnozy lub telekinezy, wprowadzanie wroga w szał czy hakowanie wieżyczek bojowych. Każdą można wielokrotnie ulepszać, ale na raz można korzystać tylko z kilku z nich. Dlatego trzeba bardzo przemyśleć swój “build”. Nawet po latach we wspomnieniach mam krótkie filmiki, które przedstawiają graczowi każdą zdolność. Te stylizowane na lata 60’ ubiegłego wieku produkcje utrzymane są w bardzo infantylnym klimacie (Masz problem z sąsiadem? Podpal go!). Ciekawą opcją jest też zmieniający się wygląd Jacka, który stosując plazmaidy poświęca swoje człowieczeństwo.

Siostrzyczki są kluczowym elementem fabuły, a postać Big Daddy została zaprezentowana na okładce gry.

Bioshock jest oparty na mocno udoskonalonej wersji Unreal Engine 2.5. Co więcej, gra wykorzystuje też system Havok, który realistycznie odwzorowuje fizykę w grze i wprowadza efekt ragdoll. W 2007 roku robiło to ogromne wrażenie. Właśnie dzięki Havok możemy w bardzo kreatywny sposób korzystać ze swoich umiejętności. Telekinezą możemy “złapać” i odrzucić wrogi granat albo użyć elementu otoczenia jako swojego rodzaju tarczy. Podpalony wróg zacznie szukać wody, którą mógłby się ugasić. Możemy wtedy użyć na niej plazmaidu błyskawicy, aby porazić jego i wszystkich innych w wodzie. Takie efekty 15 lat temu wywoływały efekt “wow”, a i dzisiaj mogą się podobać.

Garść ciekawostek:

• Gracze nie musieli długo czekać na kontynuacje, bo już w 2010 roku wyszedł BioShock 2, a w 2013 roku znacznie różniąca się klimatem Bioshock: Infinite. Każda z odsłon cieszyła się bardzo dużym zainteresowaniem i zebrała pozytywne oceny.
• Na początku pomysł na grę znacznie różnił się od tego co ostatecznie otrzymali gracze. Pierwotnie główny bohater miał ratować ludzi z sekt, a potem pojawił się temat tajemniczych nazistowskich laboratoriów w czasach II Wojny Światowej. Ostateczny koncept powstał za sprawą wielkiego zainteresowania tematyką komórek macierzystych przez głównego twórcę gry.
• Chodzi o Kena Levina, głównego projektanta, który w wywiadach przyznawał, że myśląc o antyutopijnym charakterze Rapture inspirował się Rokiem 1984 Georga Orwella oraz Ucieczką Logana Williama Nolana i Georga Johnsona.
• “Piękna, brutalna i niepokojąca. Jedna z najlepszych od lat”, “niepowtarzalna atmosfera”, “niewyobrażalnie dobra fabuła z oszałamiającą ścieżką muzyczną i efektami dźwiękowymi” te przykłady dokładnie pokazują jak dobrze przyjęto BioShocka (co ciekawe, nie tylko przez magazyny growe). W serwisie GameRankings gra uzyskała średnią ocen 95,07% na Xboxa 360 (w momencie premiery była to czwarta najwyżej oceniana gra na tę konsolę) oraz 94,58% w wersji na PC. Zdobyła wiele nagród w kategorii Gier Roku 2007.
• Zniekształcone twarze niektórych Genofagów przygotowano, korzystając ze zdjęć weteranów I Wojny Światowej, którzy przeszli operacje rekonstrukcji twarzy.

BioShock jest taką grą, która bawi nawet po latach. Wiadomo, że grafika nie jest już taka oszałamiająca, a tego typu efekty silnika fizycznego są dostępne, w co drugiej produkcji. Nie strzela się też tutaj najlepiej - zwłaszcza, jeśli porównamy to z dzisiejszymi FPS-ami. Jednak BioShocka warto znać ze względu na fabułę oraz antyutopijny klimat. Z pomocą może przyjść wersja odświeżona gry. Bioshock Remastered jest dostępny na konsole oraz PC od 2016 roku. Warto!

Wcześniejsze gry w serii Retro Recenzji, kliknij i zobacz:

StarCraft, Half-Life, Max Payne, Heroes 3, GTA2, Syberia, Medal of Honor, Commandos, Diablo II, Twierdza, Worms: Armageddon, S.T.A.L.K.E.R, Postal 2, GTA: Vice City, Age of Empires 2, NFS: Most Wanted, Gothic, Kangurek Kao, Call of Duty, Warcraft III, Another World, Wiedźmin, Mafia, Książę i Tchórz, Sacred, THPS2, Harry Potter 1&2, Fable, Wolfenstein, Emergency, Tomb Raider, This War of Mine, Metro 2033, Broken Sword, The Sims, God of War, Robin Hood, Mortal Kombat, Painkiller, King's Bounty, Half-Life 2, GTA: San Andreas, Larry Laffer, Modern Warfare, Diablo, Gothic II, SimCity 3000, Rayman 2, Hitman 2, Mass Effect, Dungeon Siege, Doom 3, XIII, Carmageddon, Far Cry3, Baldur's Gate, Call of Juarez